Paweł  Kaca

Urodził się 19 września 1911 r. w Tczowie, gdzie również ukończył szkołę podstawową. Wychowywał się u swojeje babki i dlatego nazywano go "babki".

     Po ukończeniu Szkoły Rolniczej w Zwoleniu w roku 1932 został powołany do wojska, wcielony do 71 Pułku w Radomiu. Po odbyciu służby wojskowej jako podoficer rezerwowy rozpoczął pracę w Pionkach. Tam też zetknął się z PPS, której był członkiem.

     W samym Tczowie oragnizował młodzież w ZMW "Wici". W sierpniu 1939 został powołany do wojska i przeżucony aż w okolice Wielunia. Był uczestnikiem krwawych walk z Niemcami zostając rannym.

    Po powrocie do Tczowa w kwietniu 1940 r. podjął ponownie pracę w Pionkach. Tam też wstąpił do  konspiracji. Musi się jadnak ukrywać i wraca ponownie do Tczowa. W lipcu 1943 r. wstąpił do BCH. Po 11.XI.1943 roku tj. krwawym mordzie w Tczowie, z tych ludzi, którzy należeli do konspiracji i ocaleli stworzył placówkę BCH wstępując do oddziału BCH "Tomasza" i "Bilofa" działającego w powiecie kozienickim. Przyjął tam pseudonim "Wiatr".

     Jako dowódca dróżyny brał udział w największych bitwach w Puszczy Kozienickiej:
- 27.III.1944 roku - Grzywacz
- 7.IV.1944 - Molędy
- 11.IV.1944 - Policzna
     28.III.1944 r. oddział partyzantów BCH "Tomasza" zorganizował udaną zasadzkę na 20 żandarmów ze Zwolenia. W walce jaka się wywiązała zabito komendanta posterunku Henricha i jego zastępcę Bercherta. Prawdopodobnie Henrich zginął z rąk Pawła Kacy.

     W końcu czerwca 1944 roku "Wiatr" ze swą drużyną przechodzi z oddziału "Tomasza" do oddziału "Ośki". Podczas akcji zbrojnych Paweł Kaca wyróżnia sie brawurą i odwagą. Inny jego pseudonim to "Rzepka".

     W 1944 roku część oddziału zgrupowania "Ośki" przechodzi za Wisłę.

     Tam walczy pod Janiszpolem.

     W listopadzie 1944 roku Paweł Kaca zostaje awansowany do stopnia porucznika. Zostaje powołany na komendanta Milicji Obywatelskiej.

     Zginął 6 stycznia 1945 roku w Sandomierzu "a tak bardzo chciał dożyć wolnej Ojczyzny".